Boş Vakit

Bu hayatta iki şeyin değerini bilmiyoruz demiş atalarımız. Biri sağlık diğeri ise boş zaman. Lise zamanlarımda "ben ev hanımı olmak istiyorum yeaaaa" diyip dururdum arkadaşlarıma. "Bütün gün Facebook'da FarmVille oynarım." diye de eklerdim. Ama annem o zamanlardan beri bana mühendis olacağımı aşıladığı için "mühendislikte cebimde kalır." diye diye saf saf dolaşırdım. Gel zaman git zaman derken bu vakitlere geldim. Şuan her gün sabah 8'de annem ile kalkıyorum. Annemi, babamı, abimi işe uğurluyorum. Kahvaltı yapıyorum. Odaları topluyorum. Bulaşık yıkıyorum ve saate bakıyorum daha öğlen olmamış. İnternette takıl, YouTube da sörf yap derken öğlen vakti geliyor. Öğlen yemeği ye, gene internette takıl felan filan derken zaman akıp geçiyor bu sıralar. Hı, bu arada abimin üniversite ödevlerini de ben yapıyorum. Hani iş de hergün bakmıyorum. İnsanı daha da strese sokuyor.

Bakıyorum da, elde var sıfır. Hayatımı ne kadar da boş yaşıyorum. Geçen zamanın kıymetini hiç bilmiyorum, hiç! Düşünüyorum, ne yapmalıyım?

Kendime dair, hobilerim de yok ki. Haftada üç kez spora gidiyorum zaten. Şimdi Jeff adında uzun ince bir bey'den dersler almaya başladım. Onun dışında, üniversite arkadaşlarımı görmek istemiyorum, çünkü sadece işsiz olan benmişim gibi geliyor ve bu da bana utanç veriyor. Mezun olduğu okulun sadece %5'nin iş bulmakta zorlandığı bir hayattan bahsediyorum. Acaba kime ne kötülük yaptım.

Bazen düşünüyorum, diğer insanlara göre daha şanslı olabilirim. Sonra da soldan bir ses, Türkiye'de olsan iki cafeye gider insan yüzü görürdün diyor. Acaba Türkiye'ye mi gitsem? Ama şimdi de kış geldi, herkes okulda, işin de gücünde....

Hem istemiyorum artık sanki. Beni Türkiye'den soğuttu. Belki onu görmeyeceğim, ama ihtimalini düşünmek bile gözümden iki damla gelmesine yetiyor.

Bilmiyorum.

Anladım ki, ev hanımı olmak bana göre değilmiş. O kadar da kolay değilmiş.

Duvarlar ile konuşmaya başlamadan önce benim iş bulmam lazım.

Sağlıkla Kalın

Okumak istersen;

Bebek Konuşmaları

İzlemek istersen;

Vlog - Eylül Favorilerim