Hoşgeldim


Merhaba,

Bloğuma en son 6 ay 8 gün önce yazı yazmışım. En son 3 ay 20 gün önce taslağıma "bili" diye başlamak istediğim hikayemi bitirmemişim, bitirememişim...Acaba o tarihlerde aklımdan neler geçiyordu? Mutlu muydum? Yoksa mutsuz olduğum için gene bloğuma mı sığınıyordum? Ne yazmak istemiştim acaba...

Hayat ne kadar çabuk geçiyor, öyle değil mi?

Ayıp olmasın diye bunca süredir ne yaptın diye sorarsanız, pek bir şey söyleyemem. Sanki herşeyi dün anlatmış gibiyim. Üzerime bir fil oturmuş ve ben konuşmakta zorluk çekiyor gibiyim. Lakin bir yandan da anlatmak isteyip fikir danışmak istediğim çok konu varmış gibi...

İnstagramıma şöyle bir baktım da, görünüşe göre 2017'nin Mart ayında hiç birşey yapmamışım. Gerçi bu zaman içinde sosyal medyada da pek aktif değildim. Benden geçti bu işler biraz. İnsanların yalan dünyaları pek ilgimi çekmiyor. Ama bloğa girip içimi dökmek terapi gibi diyebilirim. Buralar nostalji kokuyor. 

Bu arada teyze oluyorum. Şu hikayede bahsettiğim gençler bir bebek bekliyor. Hayırlısı ile Nisan ayında doğacak. 

"Büşra teyze." Diye çağırılacak kadar oldum demek. Vay be!
Yak bir sigara. (Sigara kullanmıyorum) 

Onun dışında en yakın arkadaşım 2018 yılının temmuz ayında evlenecek inşallah. Bütün hayatı boyunca kendi ırkımdan bir insan ile evlenmeyeceğim dedi fakat çok büyük konuştu. Düğünü için Mısır'a gidiyoruz. Hazırlıklarımız büyük.

Sanırım bende biraz büyük konuştum. Bende hayatım boyunca Türk birisi olacak dedim ama şuan öyle değil. Merak etmeyin biz evlenmiyoruz. En azından ben evliliğe daha hazır değilim. Yaşım sadece 25. Gerçi şimdilik. Ocak ayına şurada ne kaldı ki? 
Herşeyin hayırlısı.

Ve bu yaz 3 hafta Türkiyedeydim. İstanbul, Arhavi, Sapanca ve tekrardan İstanbul derken zaman öyle bir akıp geçti ki...

Kış geliyor ve bende yavaş yavaş kürkçü dükkanıma geri dönüyorum. 

Sizin yaz tatiliniz ya da son 6 ayınız nasıl geçti? 
Sağlıkla Kalın.

5 comments:

  1. hoşgeldin büşra :)) ben yazılarını inanılmaz severek okuyorum ve ne zamandır yazmadığını görünce üzüldüm :( döndüğünü görünce de sevindim :)

    iki post öncesinde aklım kaldı. o kızcağıza ne oldu? size dava açtılar mı? sonradan görüştünüz mü? iyimiş mi? çok da geçmiş olsun, gerçekten en en en korkulan şey başına gelmiş. umarım sen de iyisndir bu konuda.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ya Büşyaaa! Sen ne kadarda güzel kalplisin öyle!

      Çok şükür bize dava açmadılar. Her ne kadar o yoldan hergün geçip etrafıma yüzlerce defa baksam da ödediğim ceza ile yırttım diyebilirim. Ama bu arabalar ile sorunlarım var diyebilirim. Ayın 17sinde evimin önünde duran arabama çarptılar. Öyle bir hızla gidiyordu ki ve çarpışma sesini duydugumda kafamıza bomba düşüyor sandım. Sokaktaki herkesin cama çıkması ile benim arabama çarptığını farkettik. Onun 3 tane hava yastığı açıldı ve benim araba pert. Şimdi onunla uğraşıyorum. Dertler bitmiyor adaş!

      Beni hala hatırladığın ve beklediğin için minnetarım. Sende ne var ne yok diye hemen simdi sana geçiyorum :)

      Delete
    2. çok geçmiş olsunnn. :( gerçekten üzüldüm. duran arabaya çarpılması insana daha bir koyuyor nedense :/ umarım en kısa sürede halledersin ve orda da kasko var mı bilmiyorum ama burda hemen arabayı yeniliyorlar sağolsunlar, umarım orda da öyledir :)

      ben ise hamileyim :/ kendimi canavar gibi hissetmenin haricinde bir sorunum yok. karnımın içinde bir canlının olması kendimi alien gibi hissetmeme sebep oldu. bu yüzdendir ki biraz moralim bozuk, keyifsizim, halsizim. :)

      Delete
    3. İnanılmaz sevindim bu habere! Eminim şirin mi şirin bebeğini en iyi şekilde yetiştireceksindir. Şimdiden ben heyecanlandım diyebilirim. Perşembe günü Harvard üniversitesinde psikoloji üzerine ders veren bir profesörün seminerine katılmıştım. Orada nasıl mutlu olabileceğimiz ve annemizin bize öğrettiği konular üzerine konuştu. Bunlardan 3'ü para, evlilik ve çoçuktu. Çoçuk haberi alındıktan ve onun ardından gelen bir kaç sene hayatın bize sunduğu mutluluk ve haz paha biçilemez. Maşallah! :)

      Delete
  2. 2015 yılında bir yurt dışı macerasına atılmaya karar verince Youtube'da tanımıştım seni. Sıcak ve samimi bir üslubun vardı. Üstelik oldukça yakışıyordu Youtuberlık. Az önce takip ettiğim sayfalara ayıklarken gördüm, hüzünlendim. Yeşeren yaprak solmamıştır umarım. Seni tekrar sosyal mecralarda görmek isteriz. Her ne kadar bloğada son 1 senedir girmiyor olsanda belki bir gün görürsün bu yorumuda. Sağlıcakla kal.

    ReplyDelete

Yorumunun ne kadar değerli olduğunu anlatmaya calışsam altından kalkamam. Bunu bil istedim.