Sanki hiç işim yokmuş gibi, düşündüm. Ve bu yazıyı yazmaya karar verdim. Acaba gitmek istemememin nedeni tembel olmam mı yoksa yalnız gitmek istemediğimden mi?
Daha önce de biliyordum aslında yalnızlığı sevmediğimi. Kendi başıma takılmak bana zevk vermez. Vermiyor işte. Canım sıkılır. Alışveriş de, "bu sana çok yakıştı" diyen bir arkadaşınız yok ise, neyleyim ben o alışverişi. Telefona bak bak nereye kadar. Aslında ben toplu takılmayı da sevmem. Yanımda 2-3 sevdiğim, değer verdiğim insan olsun, bana yeter de artar bile. Sonuçta ettiğimiz muhabbetleri, aramız da geçen hikayeleri bilen sadece biziz
Herkesle konuşabilirim ama herkese arkadaşım, dostum diyemem mesela. Daha dün tanıştığım birisini Facebook'a ekleyip, Instagram da fotoğraflarını beğenme yağmuruna tutamam. Ben değilim o
"Kendi başıma kitap okumak çok zevkli" diyen insanları da hiç anlamam. Belki de kitap okumayı çok sevmediğimden. Emin değilim
Yalnız yemek yemekten nefret ederim. Eğer evde kimse yoksa, yemek yemem. Bu benim yemek yapmayı bilmediğimden değil, evet bilmiyorum, ama yalnız yemeği sevmediğim için yemiyorum. Paylaşmak istediğimden belki
Üniversite de bir binadan otopark'a yürümek için hep arkadaş çağırırım mesela. Hızlı da yürürüm aslında ama maksat ses olsun. Speedy Gonzalez derler bana. Ciddiyim. Çok hızlı yürürüm. Yolun ortasında durup, konuşan insanları da ayrı bir "severim!". Ben yürüyeyim, o konuşsun, ve belki de onu dinliyormuş gibi yapayım. Gel keyfim gel
Bir de yalnız araba kullanmak var. Hiç haz vermiyor. Radyo da çalan şarkılar hep aynı. Ezberledim artık
Evde kimse yokken yataktan dışarı çıkmam. Annemler yurt dışında olduklarında anlamıştım bunu aslında. Yaptığımda bir ipe sap olmaz. Güzellik hakkında YouTube, gülmek için Vine, takılmak için de İnstagram
Bilmiyorum, anlatması zor.
Ben yalnızlığı sevmiyorum.
Belki de sevmediğim için bu yalnızlığım
Sevdiklerinle yalnizligini her daim paylasabilmen dilegiyle oyleyse :) Ben de yalnizlik ekseninde bir yazi yazmistim yakin zamanda. Baska arkadaslar da yazmis. Havalardan midir nedir :)
ReplyDeleteTeşekkür ederim :) evet, galiba havalardan. Yaz biran önce gelmeli
Deleteblog dayanışması etkinliğinde sizi gördüm beni de takibe alırsanız sevinirim :) bu arada fotoğrafa bayıldım :)))
ReplyDeleteTeşekkür ederim :) bloğunuzu ziyaret edeceğim
Deleteyalnız olmak mı,yalnız hissetmek mi?
ReplyDeleteyalnız olmak yalnız hissetmekten daha iyi geliyor,belki de deneyim bunu hissettiriyor?olabilir!
Çok doğru söylüyorsunuz. Yalnız hissetmek bizden uzak olsun diyelim :) yorumunuz için de teşekkür ederim
DeleteYalnız olmak her zaman bana ayırcalıklı geliyor. Belki tek bana öyle geliyordur . :))
ReplyDeleteSanırım birazcık da kişilik meselesi. Örneğin, bazı insanlar makarnayı soslu sever, bazısı sade. Ben üzüm ile yemeyi seviyorum diyen bir insana "hayır, sevemezsin" demek yanlış :) Eminim yalnız olduğunuzda aldığınız zevk sizi mutlu eden bir nedendir
DeleteEllerinize sağlık. Belki de hayatınıza hep sizi mutlu eden insanlar olduğu için bu kadar yalnız kalmak istemiyorsunuz. Ayrıca yalnızlıgın asil ruhunu tadan biri her zaman yalnız kalmaktan daha mutlu olur. Bol bloglu günler :)
ReplyDeleteBelki de. Sanırım kesin olarak bildiğimiz çok az konu var. Ben teşekkür ederim :)
DeleteYalnızlığı sevmek ya da sevmemek :)) bu bir yaradılış meselesi. Herkesin gönlündekini yaşamasını dilerim. Sevgi ve dostlarla kal...
ReplyDeleteİnşallah. Teşekkür ederim :)
Deleteyalnız olmayı severim kafamı dinliyorum, ama yalnız hissetmek istemem :)
ReplyDeleteSanırım en önemlisi de yalnız hissetmekten kaçabilmek. Pek de kolay olmaz gibi geliyor bana
Delete