Uzaklardayım

Ne hissettiğimi bilmiyorum bu aralar. Gözlerim uzaklara dalıyor hep. Bütün gün uzanmak istiyorum yatağıma, ve sadece düşünmek. Sonra diyorum ki düşün düşün nereye kadar? Dünyayı ben mi kurtarıcağım?

Sonra uzaklara gitmek istediğim aklıma geliyor. Hiç bilmediğim, görmediğim bir şehire gitmek. Arkadaşlarımdan birisi Disney'de iş bulup, "Florida'ya gidiyorum ben" dediğinden beri ben de artık bulunduğum şehirden gitmek istiyorum. Farklı şehirler de iş bakıyorum aileme söylemeden. Florida var aklımda benim de.

Bilmiyorum

Sonra bu hafta final haftam olduğu aklıma geliyor. "Ders çalışmam lazım benim" diyorum. Ama canım istemiyor işte. Bir çoçuğun en sevdiği arkadaşı ile oyun oynarken annesinin "hadi gidiyoruz" demesi gibi tıpkı

Sonra "o" aklıma geliyor. Aslında pek de çıkmıyor. Her gece. Insan büyük konuşmamalı "ben hiç aldatılmadım" dememeli bu hayatta. Hayır'lar evet'e dönüştüğünü anladım ben. Bir de dün "sen mutlu ol da biz de mutlu olalım :)" yazmış ona. Boğaz'ım düğümlendi, üzerime fil oturdu ve kalkmadı bir kaç dakika. Girmeyeceğim Facebook'a bir daha diye söylendim. Inadım inattır, girmicem. Ocak 14'de bakarım ama. Çok merak ediyorum çünkü

Aslında yeni kişiler ile tanışmak istiyorum ama hayatımın bir parçası olacakları için korkuyorum. İstemiyorum kimsenin hayatıma girmesini. "Meşgulüm" deyip kandırıyorum arkadaşlarımı. Görüşmüyorum kimseyle. Aslında yok öyle bir şey de, işte...

Sorun benim dalıp gitmem, ve uzun uzun düşünmem