Bugün uyanır uyanmaz yalnızlığımın farkına vardım. Yanımda benimle birlikte uyanan bir kişinin daha olmamasına isyan eder gibiydim. Aslında böyle durumları kafama çok takmam ama yalnızlığımı beynimde o kadar geriye atmış olmalıyım ki psikolojik yönden beni bulmakta çekinmiyor olmalı. Ya da dün izlediğim filmin acısı şimdi çıkıyor, bilemiyorum.
Küçükken "ben 24 yaşımda evlenicem, tam zamanı." derdim kendime kendime. 23. yaşımda hayatıma damga vuracak ayrılığın yaşanacağını bilmeden...
Bu tür şeyleri hep içine atan bir insan olmuşumdur. Bugün paylaşmak istememin derinliklerine girmek istemiyorum. Oysaki doğum günümde bugün değil. 25. yaşıma gireli 57 gün olmuş. Vay anam vay
Ben iyiyim.
Umarım siz benden de iyisinizdir! İşimin yoğunluğu ve hayatın monotonluğu ile bir o yana bir bu yana savrulup, saçlarımı süpürge ediyorum. Hayatımın o döngüsündeyim şuan. İsyanım yok. Puzzle parçaları elbette zamanla yerlerini bulacaktır.
Biletimi aldım bu arada. Haziran 16 ve Temmuz 10 tarihleri arasında Türkiye'de olacağım inşallah.
Herşeyin hayırlısı.
"Beni özleyin anacım. Bye"
Sağlıkla Kalın.
ooo geldiğinbde görüşelim adaş :)
ReplyDeleteİnşallah adaşım. İnşallah
Delete