Asi Kaptan

Hırçın denizlerin asi kaptanıyım bu aralar. Tükenmişlik sendromu da yaşıyor olabilirim. Hahahahahahah. Bu cümleme çok güldüm. Neyse. Üniversite öğrencilerinin şuanda bir aylık tatilde olmalarını kıskanıyor da olabilirim. Ya da çoğu arkadaşımın öğretmen olup onların da ara tatillerinin bu zamana denk gelmesi ve benim hala tıpış tıpış işe gidiyor olmam da canımı sıkıyor olabilir.

Çalışmak, okumaktan daha zormuş demek istiyorum bir kez daha. Bugün derse gitmesem de olur deyip yan gelip yattığım günlere deri dönmek istiyorum. Sihirli değneği olan? Paylaşmak sevginin bir parçasıdır, unutmayalım!

Çalışmanın en iyi avantajlarından bir tanesi tabiki de kazanılan para. Oda olmasa evde oturup FarmVille oynamaya razı olurdum her halde. Belki şans bir şekilde bana da gülerdi ve oyun oynaya oynaya boş bir yastık kılıfını para ile doldurabilirdim. Kim bilir? Gerçi etrafımdaki çoğu insan şanslı bir kişi olduğumu söyler ama bilemiyorum.

Her yer de yeni yıl yazıları görüyorum bu aralar. Yeni dilekler ile süslenmiş, duygu yüklü cümlelerinin tüm vücudu kapladığı bin bir çeşit yazılar. Çoğu kişinin dileği hemen hemen aynı. Hayallerimizin bile aynı olduğu bu dünyada farklı olmak için kürek çekiyoruz. Ne garip değil mi?

Bu arada Harry Potter'i tekrardan izledim. Son bölümde ağladım. Demiştim ya bu aralar hep hırçın hem duygusalım. Tekrardan izleyesim var. "Potter Head" olasım var. Starwars izlemeye çalıştım, başaramadım.

Yeni Zellandaya gitmek istiyorum....

Hayat akıp geçiyor. Durduran yok. Durdurma yolunu bulana kadar benim hayatımdan geçen ve hatıra olarak beynime kazılan bunlardı.

Siz ne yapıyorsunuz? Konuşmayalı bir hafta olmuş.

Sağlıkla Kalın.
Okumak istersen;
Zamanla Anlıyor İnsan

6 comments:

  1. Oyun oynaya oynaya yastık kılıfını para ile doldurmak ne güzel bir fikir;) Sevgiler...

    ReplyDelete
    Replies
    1. YouTube'da milyonları peşine takan "pewdiepie"'a meydan okumaya hazırım :)

      Delete
  2. Üzme kendini öğrenciyken de okul bitse demiyormuyduk:) iş bulduğunda yazdığın yazıda ne mutluydun hatırla. Yeni yılda yeni zelendaya da gidersin belki:)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Çok haklısın! Kıymet bilmeyen insanlardan bahseden ben, bazen o insanlara dönüşebiliyorum. Ah şu insan hali! (:

      Delete
  3. Oğlum okuldan şikayet edince "Çalışmak daha fena, bugünlerin kıymetini bil" diyorum:))
    Ben de Yeni Zelanda'yı görmek istiyorum. Eşime de sık sık hatırlatıyorum:) Uzaklık düşündürüyor bizi en çok. Singapur aktarmalı falan uzuuuun uçuşlar:(

    ReplyDelete
    Replies
    1. Verilen öğütler başa gelince iyi anlaşılıyor :) Gülü sevince dikenine katlanacağız, napalım. Umarım bir gün!

      Delete

Yorumunun ne kadar değerli olduğunu anlatmaya calışsam altından kalkamam. Bunu bil istedim.