#1

Hiç bir zaman çok zeki bir insan olduğumu düşünmedim. Hayatta olduğu gibi okulda da aldığı not ile yetinen, içinde hırs duygusu bir gıdım bile olmayan ve rekabet için koşan bir insan olmadım. Olamadım. 

Altıncı sınıfta matematik öğretmeni olmak istemiştim. Hoşuma gidiyordu x işaretinin değerini bulmak. Ya da bulamadığımda "zaten biliyorum bu soruları çözmeyi" deyip başka soruya atlamak.

İngilizcem de orta okulda iyiydi. Amerikan alfabesini ritim halinde istemsiz sayabiliyordum. Beşiktaş'taki evimizin önündeki demire asılıp "Mom! Money!" diyerek anneme bağırmak da Türkçe söylemeye utandığım içindi aslında.

Her yazımda olduğu gibi bu yazımda da atalarımızdan bahsedeceğim tabiki! Ağaç yaş iken eğilirmiş dostlar.

Amerika'ya tekrardan taşınmamız ve benim liseye burada başlamam ile hayallerim suya düştü diyebilirim. Herkesin hesap makinesi kullandığı matematik dersi ilk zamanlar bana çok komik geliyordu. Hala gönlümde öğretmen olmak vardı. Belki İngilizce olur diye düşünürdüm. Ama sadece düşünmekle kaldım. 

Çoğu Türk ailesinde bulunan dominant anne ile öğretmenlik hayalleri lisenin son zamanlarında son buldu. Endüstri mühendisliğine itilen üniversite öğrencisi oluverdim bir anda. Ah şu yufka yüreğim! Hep başkaları incilmesin...

Üniversite de pek ders çalıştığımı hatırlamıyorum. "Common sense" diyorlar ya, endüstri mühendisliği öyle birşey benim için. Fizik dersini iki kez aldığımı söylemeliyim ama. Doğruya doğru şimdi.

Üniversite bitti ve şuan iş hayatına atıldım. İşimi gerçekten seviyorum. Ama bazen binbir çeşit insanlarla muhattap olmak çok zor oluyor. Birde devlete çalıştığım için kimseyi işten kovamamamız, ya da "makineyi şu şekilde kullan bey amca" derken binbir takla atmamız bazen sinir bozucu olabiliyor.

Özel şirketler nasıl bilmiyorum ama sanırım ben "yeaaaa bugün çok uykum var. Okula gitmeyeceğim." demeyi özledim. İş hayatına alışmaya çalışıyorum işte. Günlerim sözde yoğun aslında yatağın içinde film izlemek ile geçiyor. Bloğa yazacak yazı çıktı işte. Film önerisi nasıl bir fikir? Çok orjinalim değil mi?

Blog konusuna da gelmişken, biliyorum uzak kaldım. Ama anlattığım gibi gelecek hakkında ne yapmam gerektiğine karar veriyorum şu sıralar.  Para biriktir biriktir nereye kadar? Bir daha bu yaşımda olmayacağım. Ama elimde sorumluluklarımda var. Öyle hissediyorum. Oğlak burcu olmak zor iş, arkadaş...

Sağlıkla Kalın.